ژاپنی ها همیشه عاشق ماهی تازه بوده اند. اما آب های اطراف ژاپن ماهی کمی دارند. برای همین ماهی گیرها از قایق های بزرگتری استفاده کردند و برای گرفتن ماهی دورتر و دورتر رفتند. اما برای آوردن ماهی به بازار نیاز به زمان بیشتری بود.
بخاطر همین ماهی ها دیگر تازه نبودند و با این مسئله ژاپنی ها دیگر مزه ماهی را نمی پسندیدند.
برای رفع این مشکل شرکت های ماهی گیری یخچال هایی را در قایق ها تعویه کردند. آن دیگر قادر بودند که ماهی گرفته شده را همان جا بسته بندی و فریزر کنند. فریزر کردن ماهی ها به قایق ها اجازه می داد که زمان بیشتر برای نگهداری ماهی داشته باشند.
اما ژاپنی ها مزه ماهی یخ زده و تازه را از هم به آسانی تشخیص می دادند و بخاطر همین قیمت ماهی یخ زده کمتر شد.
برای رفع این مشکل شرکت ها تانکرهایی در قایق ها تعویه کردند ما بعد از گرفتن ماهی ها آنها را در تانکر ها نگه می داشتند. این طور ماهی ها تازه می ماندند.
ما این بار هم مشکلی دیگر پدیدار شد. ماهی ها در تانکرها از تحرک باز می ایستادند برای همین تنبل می شدند.
متاسفانه باز هم ژاپنی ها فرق طمع ماهی ها را بخوبی تشخیص می دادند و آنها همان مزه ماهی تازه را می پسندیدند.
شرکت های ژاپنی برای این مشکل از مشاورین مختلف استفاده کردند. به نظر شما بهترین راهکار برای این مشکل چیست؟
شما چه پیشنهادی می دهید.
برای دیدن پاسخ به پایین صفحه مراجعه کنید:
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
اینطوری ژاپنی ها ماهی ها را تازه نگه می دارند؛
برای اینکار ژاپنی ها از همان تانکر ها برای حمل ماهی های صید شده استفاده می کنند. اما این بار یک کوسه کوچک را در هر یک از تانکرها می اندازند. کوسه کمی از ماهی ها را می خورد اما ماهی بخاطر حضور کوسه در شرایط سرحال و سرزنده می مانند. ماهی ها برای زنده ماندن تلاش می کنند.
آیا در زندگی امروزه همین طور نیست؟ کسانی که در سختی و تکاپو زندگی می کنند، برای زندگی بهتر نسبت به کسانی که در راحتی و ناهیجانی زندگی کرده اند، خواهند داشت.
ما فقط به یک عامل برای دادن هیجان و تکاپو به زندگی مان نیازمندیم. اگر نداریم خودمان برای خودمان عامل را ایجاد کنیم و سعی کنیم در هر لجظه ای از تکاپو نایستیم.
