تا چه باشد پستی ....

ای خدا سرابی بود

در وجودم

که با گرمای من بخار شد

گرمه گرمه گرمه

این دنیای چقدر پسته

پستی به چه معنا

گرفتگی ماه !!‌

آلودگی خورشید!!‌

این بوده از ازل تا عبد

از رُخت پیداست که چه پستی

این نهاد توست که تورا این جور می نماید

پی آهی کش و این پستی را با فریادی در دریای

دلت قرق کن...!!‌

تا نتواند بیروون آید ....

بدرود ای پستی ها .....

خدایا ...

نمی دونین الان چه احساسی دارم

وقی یه سو تفهم بشه و تو اصلا ندونی چه خبره

امشب خیلی دلم گرفته بوود این جوری دیگه وهشت ناک هم شد

موندم چراا....

آخه من که کاری نکردم چراااااا

اگه این کارو کرده بودم خوب بود حد اقل می دونستم

یه کاری کردم که ایجوری منو دعوا می کنن

الان اینجا برق رفته و من دارم تو نور مانیتور مینویسم

آخه اینجا یو پی اس داره همیشه برق داره ...

آه  الن یه صفه شعر گفتم

ولی وقتی انتشار رو زدم پاک شد

دلم میخوا گریه کنم ولیی

........۱.۲.۳

آه زندگی را با ید از نو ساخت

زندگی تا نا امیدی یک وجب است

از عشق تا جنون یک لحظه است

از زندگی تا مرگ یک قدم است

پس این یک هارا رست اجام دهم تا

........مرگم زود اید ومن به تباهی نشوم

آرزو به دل

از این دنیا سیر شده ........

چه دنیای بی مرامی

الن دوباره همین جوری گفتم برق رفته بوود ساعت ۹:۴۰ است

زندگی

امروز فهمیدم اونقدر هم که فکر می کردم تنها نیستم

هستند کسانی که تو این موقع ها در کنار من باشند به همین خاطر از همشون ممنونم

نمی دونم چطور جبران کنم فقط می گم که همیشه همیشه شاد باشید و هیچوقت غمگین نبینمتون

به قول یکی:همانا بهترین راه رستگاری انسان همان برهان اوست...

شاید با این جمله بتونم هدیم رو که از کسی گرفتم بتونم با شماها تقسیم

پس از مرگم .... تو خواهی بود /.....

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم

چه خواهد ساخت

ولی بسیار مشتاقم

که از خاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد

بدست کودکی گستاخ و بازیگوش

و او

یکریز و پی در پی

دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد

و خواب خفتگان را آشفته تر سازد

بدین سان بشکند در من

سکوت مرگبارم را

ما بی چرا زندگانیم !!!‌

ما بی چرا زندگانیم و آنان به چرا مرگ خود آگاهانند

دلم نمب خواد به جای کسه دیگه ای نفس بکشم دلم می خواد

 این نفس رو کسی  بکشه که ارزش زنده بودن رو داشته باشه